Zarazna bolest mononukleoza
Smatra se da ovu bolest izariva jedan specijalan mikroorganizam virusne prirode, koji još nije izdvojen i utvrđen. ni glavno izvorište uzročnika ove bolesti, ni njegovo nalazište van bolesnika nije utvrđeno, ali se ono, verovatno, nalazi u čoveku.
Bolest je akutna i zarazna, ali ne mnogo. Dosad nije nigde primećena nijedna epidemija zarazne mononukleoze. Javlja se kod mlađih osoba (od 15 do 30 godina), češće s jeseni i s proleća.
Dužina inkubacije nije utvrđena. Bolest počinje naglo, jezom i drhtavicom, sa umereno povećanom temperaturom i osećanjem opšte nelagodnosti. Prve tegobe bolesnik oseti na krajnicima i u ždrelu. Često se javi glavobolja, pokoji put se jave stomačnocrevni poremećaji praćeni gađenjem. Uporedo sa tim počinju da otiču limfne žlezde na vratu i na potiljku, a zatim i u ostalim predelima. Slezina i jetra su uvećane.
Simptomi. U guši se vide uvećani krajnici sa pocrvenelom i natečenom sluzokožom, na kojoj se javljaju sitne ranice pokrivene zelenkasto- žućkastim gnojnim prevlakama. Očne vežnjače su crvene, javljaju se razni poremećaji na nervima a na koži se pojave jasno ograničene nešto uzdignute ospe razne veličine. U krvnoj slici se primećuje znatan porast belih krvnih zrnaca(i do 20 000 u ccm), pretežno sa jednim jezgrom, po čemu je bolest i dobila ime mononukleoza.
Bolest obično traje 2 do 3 nedelje ali može trajati i duže.
Zarazna mononukleoza može se javiti i u veoma teškom obliku, sa teškim opštim promenama u organizmu, naročito na nervnom sistemu.
Zasada ne postoje mere specifične zaštite protiv zarazne mononukleoze, ali opšte mere, kao što su izolacija bolesnika i dezinfekcija njegovih izlučina, treba obavezno i strogo primenjivati.
U lakšim slučajevima lečenje se sastoji u ispiranju guše uobičajenim rastvorima kao kod krajnika, u odmoru i lakoj ishrani (mleko, voće i povrće). Nikakvi lekovi nisu efikasni. U težim slučajevima treba uzimati aspirine i slične lekove protiv glavobolje i visoke temperature, kao i lekove za održavanje srca. Lekar treba da propiše i da kontroliše upotrebu i dejstvo lekova.