Gimnastika disanja
Gimnastika disanja upotrebljava se kao završno ili dopunsko lečenje raznih plućnih i srčanih oboljenja, pomoću kojeg se može znatno proširiti kapacitet pluća, a time i životna odnosno radna sposobnost. Primenjuje se naročito kod bronhijalne astme, hroničnog bronhitisa, plućnog emfizema, priraslice plućne maramice netuberkulozne prirode, deformacije grudnog koša, mitralne srčane mane, rahitisa i drugih bolesti.
Gimnastika disanja sastoji se iz vežbanja dubokog udisanja, i polaganog izdisanja, pri čemu se mora ići postupno, ali dosledno. Disanje mora da bude ravnomerno, 3 do 4 puta u minutu. Ova gimnastika treba da se vrši po mogućnosti u slobodnom prostoru ili u dobro provetrenoj sobi, 2 do 3 puta dnevno, i da traje oko deset minuta.
Gimnastika se obavlja stojeći ili u krevetu. Udisanje vazduha vrši se kroz nos i kroz usta. Da bi se pluća što više proširila, treba u ritmu udisanja podizati ruke iznad glave. Za vreme izdisanja {samo kroz nos) ruke se polako spuštaju dok se ne priljube uz telo. Pomoću ove gimnastike postiže se proširivanje grudnog koša, jačanje mišića za disanje i veća elastičnost rebara. Povećavanjem količine vazduha u plućima poboljšava se oksidacija, a i cirkulacija krvi u plućima, srcu i trbušnim organima.
Gimnastika disanja ne sme se vršiti u slučaju tuberkuloze pluća i plućne maramice, arterioskleroze i drugih teških oboljenja srca i pluća.
Osim gimnastike disanja, za lečenje plućnih oboljenja može se iskoristiti i klimatsko lečenje visinskom, šumskom klimom, kao i klimatsko lečenje na moru, naročito početkom i krajem sezone, pošto velika vrućina i suv vazduh nisu pogodni za lečenje ovih bolesti.
Subscribe
If you enjoyed this article, subscribe to receive more just like it.
